تولد سهراب...

آب را گل نکنیم...

 

آب را گل نکنیم 

در فرو دست انگار کفتری می خورد آب 

یا که در بیشه ای دور سیره ای پر می شود 

یا که در آبادی کوزه ای پر می گردد 

آب را گل نکنیم 

شاید این آب روان 

می رود پای سپیداری 

تا فرو شوید اندوه دلی 

دست درویشی شاید نان خشکیده فرو برده در آب 

زن زیبایی آمد لب رود 

آب را گل نکنیم: 

روی زیبا دو برابر شده است 

چه گوارا این آب ... 

چه زلال این رود.....